Η Κρήτη και τα κάστρα της τον 17ο αιώνα

Από τον Ολλανδό χαράκτη και χαρτογράφο Frederik de Witt (1630-1706)

Κέρκυρα, 17ος αιώνας

Χαλκογραφία επιχρωματισμένη που απεικονίζει την πόλης της Κέρκυρας, τα φρούρια, το Μανδράκι και τον ναό του Αγίου Φραγκίσκου.

Έργο του Olfert  Dapper  (1635-1689) από το 1688

Συλλογή Γεωργίου Σουρτζίνου, Κέρκυρα

Πολιορκία Ηρακλείου 1669

Η πολιορκία της Κάντιας από τους Οθωμανούς κράτησε 21 χρόνια (1648-1669). Η μεγαλύτερη σε διάρκεια πολιορκία στην παγκόσμια ιστορία.

Το καλοκαίρι του 1669 και καθώς οι Οθωμανοί ετοιμάζονταν για την τελική επίθεση, ένας στόλος που είχε σταλεί μετά από εκκλήσεις του Πάπα και αποτελούνταν κυρίως από Γαλλικά πλοία, έσπευσε σε βοήθεια. Η επιχείρηση κατέληξε σε μεγάλο φιάσκο καθώς η Γαλλική αντιναυρχίδα La Thérèse ανατινάχτηκε από μόνη της και μετά από λίγο η χριστιανική δύναμη αποχώρησε.

Οι Βενετοί λίγο μετά, τον Αύγουστο του 1669, συνθηκολόγησαν και παρέδωσαν την πόλη.

Ο παρακάτω πίνακας (επιχρωματισμένη χαλκογραφία του N. Vissher, 1680)  απεικονίζει αυτό το επεισόδιο με τη Γαλλική επέμβαση. Διακρίνονται τα τείχη του Ηρακλείου και στο σημείο 31 η θέση του Οθωμανικού φρουρίου Ιναντιγιέ (στο επάνω μέρος του πίνακα κάτω από το γράμμα D, δεν ήθελα να βάλω βέλος για να μη χαλάσω την εικόνα).

Λιβαδειά - Ο Πύργος της Ώρας

Είχα προσθέσει στο τέλος Μαΐου 2015 τον πύργο του ρολογιού της Λιβαδειάς στον Καστρολόγο.

Υποτίθεται ότι επρόκειτο για φράγκικο πύργο στον οποίο το 1803 τοποθετήθηκε ένα ρολόι, δωρεά του αρχαιοκάπηλου Λόρδου Έλγιν (ο γνωστός με τα μάρμαρα του Παρθενώνα) που χάρισε στην πόλη το ρολόι για να καλοπιάσει τους ντόπιους προκειμένου να επιχειρήσει απερίσπαστος έρευνα στο Μαντείο του Τροφωνίου (όπου όμως δεν βρήκε τίποτε). Ο Έλγιν, σημειωτέον, είχε κάνει το ίδιο και στην Αθήνα.

Ο κ. Χαράλαμπος Σανιδάς, μηχανικός του Δήμου Λεβαδέων που κατά καιρούς έχει συνεισφέρει στο site  με πολύτιμες πληροφορίες, προθυμοποιήθηκε να στείλει περισσότερα στοιχεία για τον πύργο (βλ. παρακάτω κείμενο του Δρ. Πάνου Στάμου από τοπική εφημερίδα).

Από τις πληροφορίες αυτές προκύπτει ότι το αρχικό ρολόι του Elwin (που μάλλον ήταν ευτελούς αξίας) αντικαταστάθηκε λίγο μετά την απελευθέρωση (από τους Τούρκους) ενώ αντικαταστάθηκε τουλάχιστον άλλη μία φορά, το 1941 μετά από δωρεά του Αναστασίου Θωμόπουλου εις μνήμην του αδερφού του που σκοτώθηκε στην Αλβανία.

Με την τελευταία αυτή αντικατάσταση, ο πύργος ανακατασκευάστηκε εκ βάθρων ενώ είναι πιθανό να είχε προηγηθεί και άλλη ριζική ανακαίνιση στις αρχές του 20ου αιώνα. Όλα αυτά σημαίνουν ότι από τον αρχικό πύργο δεν έμεινε τίποτα, που, εδώ που τα λέμε, δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε καν αν ήταν πραγματικά φράγκικος ή εν πάση περιπτώσει μεσαιωνικός.

Υπό το φως των νέων στοιχείων προκύπτει ότι πύργος του ρολογιού της Λιβαδειάς δεν έχει τις προϋποθέσεις να συγκαταλέγεται στα μεσαιωνικά μνημεία της Ελλάδας και δυστυχώς θα πρέπει να τον αποσύρουμε  από την καταγραφή του Καστρολόγου.

Τον παρουσιάζουμε όμως εδώ, στο blog.

Η ακριβής θέση του πύργου είναι:  38°26'7.54"N,  22°52'25.68"E

Μερικές από τις ωραίες φωτογραφίες με τον πύργο που έστειλε ο κ. Σανιδάς:

Και κάποιες παλαιότερες από τον ίδιο:

 Τέλος μια παλιά γκραβούρα της Λιβαδειάς, από την Οθωμανική περίοδο, στην οποία διακρίνεται και ο πύργος ο οποίος μοιάζει πολύ με τον πύργο ρολογιού των Γιαννιτσών. Απλώς επισημαίνουμε την ομοιότητα. Ο πύργος της Λιβαδειάς μάλιστα περιγράφεται από παλαιότερους περιηγητές σαν «κιτρινωπός», όπως δηλαδή και αυτός των Γιαννιτσών (που είναι του  17ου αιώνα).

Κάστρα Πελοποννήσου, 1690

Απεικόνιση των κάστρων της Πελοποννήσου.
Από τον Ολλανδό χαράκτη και χαρτογράφο Frederik de Wit (1630-1706)
Έργο του το 1690